Gwinea-Bissau jest niewielkim (28.1202 km2), nizinnym krajem, z przewagą terenów podmokłych. Centralna część kraju pokryta jest sawannami i lasami deszczowymi. Wybrzeża zdominowane są przez rozproszone plaże oraz bagna namorzynowe. Najniższym punktem jest Ocean Atlantycki (0 m n.p.m), najwyższy zaś połozony jest na nienazwanym wzgórzu (300m n.p.m.).
Kraj posiada kilkadziesiąt wysp zgrupowanych w archipelagu Bijagos, rozciągając się wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. Są one różnej wielkości, nie wszystkie są zamieszkane. Istnieje około 18 głównych, największych wysp. Wyspa Orango oraz znajdujący się na niej park narodowy są główna atrakcją archipelagu.
Geba jest największą rzeką kraju. Jej źródła pochodzą z Gwinei, dociera następnie do Oceanu Atlantyckiego poprzez Gwineę-Bissau. Jej łączna długość to około 550 km.
Gwinea-Bissau posiada klimat tropikalny, wyróżnia się zasadniczo dwie pory roku:
- pora deszczowa, trwająca od czerwca do listopada, z największym natężeniem opadów przypadającym na sierpień;
- pora sucha, trwająca od grudnia do maja, gdzie najwyższe amplitudy temperatur przypadają na kwiecień i maj.
Średnia roczna suma opadów w Gwinei-Bissau wynosi 1950 mm, podczas gdy średnia temperatur zawiera się w zakresie od 24 do 27 stopni Celsjusza przez cały rok. Przeważa wiatr wschodni, zwany Harmattan, który wieje od Sahary, przynosząc gorące powietrze do kraju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz